- تعداد بازدید : ۱۶۶ بار
سیستمهای فیلتراسیون و تخلیص روغن در شرایط خلا، شامل چند مرحله فیلتراسیون جهت حذف ذرات جامد و فرایند تقطیر در خلا جهت جداسازی آب ، هوا و گازها از سیالات هیدرولیک ، روغنهای روانکار و سیالات عایق الکتریکی و روغنهای ترانسفورمر می باشند.
مزیت بارز این سیستم ها، توانایی عالی در جداسازی آب از روغن می باشد. آب که از طریق جذب رطوبت هوا و یا نشتی از مبدلهای حرارتی به داخل روغن درسیستمهای هیدرولیک و روانکاری نفوذ می کند، به دو گروه آب آزاد و آب محلول تقسیم بندی می شود.
روغن تا رسیدن به نقطه اشباع (به عنوان مثال ۲۰۰ ppm برای روغن هیدرولیک) ، آب را جذب نموده و تا این نقطه، محلول در روغن و جزیی از ساختار آن محسوب می گردد. نوسانات فشار و دما باعث جذب رطوبت بیشتر شده و تجاوز مقدار آب موجود در روغن از مقدار اشباع، سبب خروج آب از ساختار روغن و تشکیل آب امولسیون (آزاد) می گردد. قطرات بسیار ریز آب آزاد (کمتر از ۰.۱ micron) باعث آسیب و سایش سیستم می گردد. لذا آلودگی آب در سیستم می بایست کنترل گردد.
نقطه اشباع روغن از رطوبت، تابع نوع روغن ( مولکولهای قطبی و سورفاکتانتها ) ،درجه حرارت و فشار می باشد. در نمودار، وابستگی حد اشباع بعضی روغنهای صنعتی به درجه حرارت قابل بررسی است.
مقایسه FV (روش تقطیر تحت خلأ) با سایر روشهای جداسازی آب
واحدهای سانتریفیوژ: فقط آب آزاد را از روغن جدا می کنند و قادر به شکستن امولسیونهای پایدار نمی باشند. در حجم های بالا، شدت جریان پایینی دارند و هزینه اولیه و عملیاتی آنها بالا می باشد.
واحدهای جذب آب: به علت استفاده از مواد جاذب، در ظرفیت جداسازی آب محدودیت دارند. در صورتیکه نفوذ آب به روغن فقط از طریق رطوبت هوا صورت پذیرد، این روش مقرون به صرفه است. در ویسکوزیته بالای ۱۰۰cSt. کاربرد ندارند.
واحدهای کوالسر: فقط آب آزاد را جدا می کنند. در ویسکوزیته های بالای ۳۲cSt. کاربرد ندارند.
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
سیستمهای فیلتراسیون و تخلیص روغن در شرایط خلا، شامل چند مرحله فیلتراسیون جهت حذف ذرات جامد و فرایند تقطیر در خلا جهت جداسازی آب ، هوا و گازها از سیالات هیدرولیک ، روغنهای روانکار و سیالات عایق الکتریکی و روغنهای ترانسفورمر می باشند.
مزیت بارز این سیستم ها، توانایی عالی در جداسازی آب از روغن می باشد. آب که از طریق جذب رطوبت هوا و یا نشتی از مبدلهای حرارتی به داخل روغن درسیستمهای هیدرولیک و روانکاری نفوذ می کند، به دو گروه آب آزاد و آب محلول تقسیم بندی می شود.
روغن تا رسیدن به نقطه اشباع (به عنوان مثال ۲۰۰ ppm برای روغن هیدرولیک) ، آب را جذب نموده و تا این نقطه، محلول در روغن و جزیی از ساختار آن محسوب می گردد. نوسانات فشار و دما باعث جذب رطوبت بیشتر شده و تجاوز مقدار آب موجود در روغن از مقدار اشباع، سبب خروج آب از ساختار روغن و تشکیل آب امولسیون (آزاد) می گردد. قطرات بسیار ریز آب آزاد (کمتر از ۰.۱ micron) باعث آسیب و سایش سیستم می گردد. لذا آلودگی آب در سیستم می بایست کنترل گردد.
نقطه اشباع روغن از رطوبت، تابع نوع روغن ( مولکولهای قطبی و سورفاکتانتها ) ،درجه حرارت و فشار می باشد. در نمودار، وابستگی حد اشباع بعضی روغنهای صنعتی به درجه حرارت قابل بررسی است.
مقایسه FV (روش تقطیر تحت خلأ) با سایر روشهای جداسازی آب
واحدهای سانتریفیوژ: فقط آب آزاد را از روغن جدا می کنند و قادر به شکستن امولسیونهای پایدار نمی باشند. در حجم های بالا، شدت جریان پایینی دارند و هزینه اولیه و عملیاتی آنها بالا می باشد.
واحدهای جذب آب: به علت استفاده از مواد جاذب، در ظرفیت جداسازی آب محدودیت دارند. در صورتیکه نفوذ آب به روغن فقط از طریق رطوبت هوا صورت پذیرد، این روش مقرون به صرفه است. در ویسکوزیته بالای ۱۰۰cSt. کاربرد ندارند.
واحدهای کوالسر: فقط آب آزاد را جدا می کنند. در ویسکوزیته های بالای ۳۲cSt. کاربرد ندارند.
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
