- تعداد بازدید : ۲۶۴ بار
سومریها، آشوریها و بسیاری از تمدنهای پیشین از قیر بطوروسیعی استفاده میكردند.
از این ماده بعنوان مادة ضد رطوبت و نیز محافظ برای چوب و برای موارد مختلفی نظیر مومیایی كردن، مجسمه سازی و تزیینات استفاده میشد.
همچنین قیر موجود در بسترهای طبیعی به همراه آجرهای پخته شده بصورت ماستیك در ساختمان معابد، پایة پلها، خیابانها و خانهها بكار برده شده است. در حدود چهار الی پنج قرن پیش از میلاد مسیح، هخامنشیان نیز از قیر برای آببندی در كاخ با عظمت تخت جمشید استفاده كردهاند كه هنوز آثار آن در این مجموعه قابل یافت میباشد.
معادل انگلیسی قیر Bitumen میباشد كه اولین كاربرد این كلمه در زبان لاتین و در حدود سالهای ۱۴۶۰میلادی بوده است. در انگلیسی امریكایی آنرا Asphalt مینامند كه در كشور ما معادل “مخلوط آسفالتی” بكار برده میشود.
آغاز صنعت مدرن قیر را میتوان به ۱۷۱۲میلادی نسبت داد كه سنگهای قیرطبیعی در فرانسه كشف شدند. در آن هنگام مواد قیری را بطور سادهای بصورت كلوخه روی سطح جادههای محلی پخش میكردند و میگذاشتند كه ترافیك به تدریج آنها را ساییده و متراكم نماید. این تكنیك كاملاً موفقیتآمیز بود و در مدت كوتاهی پیشرفتهایی در این زمینه حاصل شد كه من جمله پورد كردن و گرم كردن مواد قبل ازاستفاده بود. سپس آسفالتها را با كوبیدن و مسطح كردن توسط آهن داغ (اتو) متراكم و محكم مینمودند. این ماده كه عموماً به نام سنگ آسفالت متراكم (Compressed Rock Asphalt ) شناخته میشد، با موفقیت بسیاری در خیابانهای اروپا بكار گرفته شد که تا به امروز به همه جا رسیده است
فرایند تولید قیر
قیرهای نفتی به دو روش استحصال مستقیم (Straight Run) و هوادهی (Air Blowing) تهیه می گردند. روش هواد هنگامی مورد استفاده قرار می گیرد که ماده اولیه قیر (خوراک) ویژگیهای مورد انتظار را نداشته باشد .در اینصورت با دمیدن هوا به ماده اولیه (خوراک) در دمای بین°C۲۰۰-۱۹۰ محصولی با خواص اصلاح شده تولید می شود. این فرآیندگاهی بنام اکسیداسیون قیر (Asphalt Oxidation) و محصول آن بنام قیراکسیده(Oxidized Asphalt) نامیده می شود ولی عبارات هوادهی(Air Blowing) و قیر دمیده (Air Blowing Asphalt) مناسبتر می باشد زیرا دراین فرآیند، پلیمریزاسیون (polymerization) و دهیدرژناسیون(Dehydrogenation) انجام می پذیرد و اکسیژن بجز در مقادیر بسیار جزیی ، در محصول هوادهی وارد نخواهد شد. در صنعت ، به دو روش پیوسته(Continues Process) و ناپیوسته(Batch Process ) صورت می پذیرد
شیمی قیر
ترکیبی هیدروکربنی است با رنگ قهوهای تیره- سیاه، به اَشكال جامد، نیمهجامه یا ویسكوز، با خاصیت چسبندگی كه با منشاء طبیعی یا پالایشگاهی، عمدتاً حاوی هیدروكربنهایی با وزن ملكولی بالا میباشند. این مواد بطور كامل در دیسولفید كربن(CS۲ ) ، تریكلرو اتیلن (C۲HCl۳ ) و زایلن (C۶H۴(CH۳)۲ ) قابل انحلال می باشند . فشاربخار آن در دمای محیط قابل اغماض و در این حالت تقریباً بدون بو است. فراوانترین و پركاربردترین نوع قیر، قیر نفتی است كه از نظر فیزیكی یك مادة همگن (Homogeneous ) و از نظر شیمیایی یك مخلوط ناهمگن (Heterogeneous ) از تركیبات شیمیایی مختلف میباشد. این مخلوط هیدروكربنی ، عموماً شامل ۹۰% اتمهای كربن و هیدروژن و الباقی ، نیتروژن، گوگرد و اكسیژن و مقادیرکمی از فلزات نیکل، آهن ، منیزیوم و….. است، قیر از لحاظ رفتاری ماده ای است که در دمای محیط نه رفتار یک ماده الاستیک را دارد و نه یک ماده ویسکوز ، بلکه رفتار قیر شامل ترکیبی از این دو حالت یعنی ویسکوالاستیک می باشد .
کاربرد قیر
قیر معمولاً در دوحوزه راهسازی و عایقکاری به کار میرود. حدودا ۹۰ درصد از قیر تولیدی، در حوزه راهسازی مورد استفاده قرار میگیرد و مصارف عایقکاری، تنها ۱۰درصد از مصرف قیر را به خود اختصاص میدهد که عبارتست از : پوشش كف ، بام ، لوله های زیرزمینی ، محافظ فلزات و همچنین آب بندی مخازن ، كانالها، پل ها و تثبیت شن های روان ، رنگ آمیزی و …
انواع قیـــــــر
قیرهای طبیعی : دسته ای از مواد قیری هستند كه تحت تاثیر عوامل جوی و گذشت زمان به طور طبیعی ایجاد شده و بدون نیاز به روشهای تقطیر به كار می روند و از لحاظ تركیب و خواص بسیار متنوع میباشند.
قیرهای قطرانی : موادی سیاه رنگ و سخت هستند كه باقیماندة تقطیر قطران زغال سنگ میباشند. سطح تازه شكستة آنها براق بوده و به هنگام حرارت دادن، با افت سریع گرانروی، ذوب می شوند و دمای ذوبشان به روش تولید آنها وابسته است.
قیرهای نفتی : آن دسته از قیرهایی هستند كه منشاء آنها نفت خام می باشد. این قیرها، قیرهای جامد و نیمه جامدی هستند كه به طور مستقیم از تقطیر نفت خام و یا با عملیات اضافی دیگری نظیر دمیدن هوا به دست می آیند و نسبت به انواع دیگر قیر، كاربردهای بیشتر و مصرف بالاتری را دارا هستند.
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
سومریها، آشوریها و بسیاری از تمدنهای پیشین از قیر بطوروسیعی استفاده میكردند.
از این ماده بعنوان مادة ضد رطوبت و نیز محافظ برای چوب و برای موارد مختلفی نظیر مومیایی كردن، مجسمه سازی و تزیینات استفاده میشد.
همچنین قیر موجود در بسترهای طبیعی به همراه آجرهای پخته شده بصورت ماستیك در ساختمان معابد، پایة پلها، خیابانها و خانهها بكار برده شده است. در حدود چهار الی پنج قرن پیش از میلاد مسیح، هخامنشیان نیز از قیر برای آببندی در كاخ با عظمت تخت جمشید استفاده كردهاند كه هنوز آثار آن در این مجموعه قابل یافت میباشد.
معادل انگلیسی قیر Bitumen میباشد كه اولین كاربرد این كلمه در زبان لاتین و در حدود سالهای ۱۴۶۰میلادی بوده است. در انگلیسی امریكایی آنرا Asphalt مینامند كه در كشور ما معادل “مخلوط آسفالتی” بكار برده میشود.
آغاز صنعت مدرن قیر را میتوان به ۱۷۱۲میلادی نسبت داد كه سنگهای قیرطبیعی در فرانسه كشف شدند. در آن هنگام مواد قیری را بطور سادهای بصورت كلوخه روی سطح جادههای محلی پخش میكردند و میگذاشتند كه ترافیك به تدریج آنها را ساییده و متراكم نماید. این تكنیك كاملاً موفقیتآمیز بود و در مدت كوتاهی پیشرفتهایی در این زمینه حاصل شد كه من جمله پورد كردن و گرم كردن مواد قبل ازاستفاده بود. سپس آسفالتها را با كوبیدن و مسطح كردن توسط آهن داغ (اتو) متراكم و محكم مینمودند. این ماده كه عموماً به نام سنگ آسفالت متراكم (Compressed Rock Asphalt ) شناخته میشد، با موفقیت بسیاری در خیابانهای اروپا بكار گرفته شد که تا به امروز به همه جا رسیده است
فرایند تولید قیر
قیرهای نفتی به دو روش استحصال مستقیم (Straight Run) و هوادهی (Air Blowing) تهیه می گردند. روش هواد هنگامی مورد استفاده قرار می گیرد که ماده اولیه قیر (خوراک) ویژگیهای مورد انتظار را نداشته باشد .در اینصورت با دمیدن هوا به ماده اولیه (خوراک) در دمای بین°C۲۰۰-۱۹۰ محصولی با خواص اصلاح شده تولید می شود. این فرآیندگاهی بنام اکسیداسیون قیر (Asphalt Oxidation) و محصول آن بنام قیراکسیده(Oxidized Asphalt) نامیده می شود ولی عبارات هوادهی(Air Blowing) و قیر دمیده (Air Blowing Asphalt) مناسبتر می باشد زیرا دراین فرآیند، پلیمریزاسیون (polymerization) و دهیدرژناسیون(Dehydrogenation) انجام می پذیرد و اکسیژن بجز در مقادیر بسیار جزیی ، در محصول هوادهی وارد نخواهد شد. در صنعت ، به دو روش پیوسته(Continues Process) و ناپیوسته(Batch Process ) صورت می پذیرد
شیمی قیر
ترکیبی هیدروکربنی است با رنگ قهوهای تیره- سیاه، به اَشكال جامد، نیمهجامه یا ویسكوز، با خاصیت چسبندگی كه با منشاء طبیعی یا پالایشگاهی، عمدتاً حاوی هیدروكربنهایی با وزن ملكولی بالا میباشند. این مواد بطور كامل در دیسولفید كربن(CS۲ ) ، تریكلرو اتیلن (C۲HCl۳ ) و زایلن (C۶H۴(CH۳)۲ ) قابل انحلال می باشند . فشاربخار آن در دمای محیط قابل اغماض و در این حالت تقریباً بدون بو است. فراوانترین و پركاربردترین نوع قیر، قیر نفتی است كه از نظر فیزیكی یك مادة همگن (Homogeneous ) و از نظر شیمیایی یك مخلوط ناهمگن (Heterogeneous ) از تركیبات شیمیایی مختلف میباشد. این مخلوط هیدروكربنی ، عموماً شامل ۹۰% اتمهای كربن و هیدروژن و الباقی ، نیتروژن، گوگرد و اكسیژن و مقادیرکمی از فلزات نیکل، آهن ، منیزیوم و….. است، قیر از لحاظ رفتاری ماده ای است که در دمای محیط نه رفتار یک ماده الاستیک را دارد و نه یک ماده ویسکوز ، بلکه رفتار قیر شامل ترکیبی از این دو حالت یعنی ویسکوالاستیک می باشد .
کاربرد قیر
قیر معمولاً در دوحوزه راهسازی و عایقکاری به کار میرود. حدودا ۹۰ درصد از قیر تولیدی، در حوزه راهسازی مورد استفاده قرار میگیرد و مصارف عایقکاری، تنها ۱۰درصد از مصرف قیر را به خود اختصاص میدهد که عبارتست از : پوشش كف ، بام ، لوله های زیرزمینی ، محافظ فلزات و همچنین آب بندی مخازن ، كانالها، پل ها و تثبیت شن های روان ، رنگ آمیزی و …
انواع قیـــــــر
قیرهای طبیعی : دسته ای از مواد قیری هستند كه تحت تاثیر عوامل جوی و گذشت زمان به طور طبیعی ایجاد شده و بدون نیاز به روشهای تقطیر به كار می روند و از لحاظ تركیب و خواص بسیار متنوع میباشند.
قیرهای قطرانی : موادی سیاه رنگ و سخت هستند كه باقیماندة تقطیر قطران زغال سنگ میباشند. سطح تازه شكستة آنها براق بوده و به هنگام حرارت دادن، با افت سریع گرانروی، ذوب می شوند و دمای ذوبشان به روش تولید آنها وابسته است.
قیرهای نفتی : آن دسته از قیرهایی هستند كه منشاء آنها نفت خام می باشد. این قیرها، قیرهای جامد و نیمه جامدی هستند كه به طور مستقیم از تقطیر نفت خام و یا با عملیات اضافی دیگری نظیر دمیدن هوا به دست می آیند و نسبت به انواع دیگر قیر، كاربردهای بیشتر و مصرف بالاتری را دارا هستند.
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
