- تعداد بازدید : ۳۸۳ بار
لییورتانها را اولین بار اوتو بایر در سال ۱۹۳۷ در آلمان کشف کرد و بعد از آن این مواد با داشتن خواص ویژه پیشرفت بسیار زیادی را در انواع صنایع جهان داشتند. اولین پلییورتان، از واکنش دیایزوسیانات تولید شدند. آلیتانها ترکیباتی هستند که در ساختار آنها پیوند یورتانی وجود دارد. پلییورتان (PU) نام عمومی پلیمرهایی است که دارای پیوند یورتانی میباشند. پیوند یورتانی از طریق واکنش افزایشی بین یک گروه ایزوسیانات و یک ترکیب دارای هیدروژن فعال مثل گروه هیدروکسیل تشکیل شدهاست. گروههای ایزوسیانات به شدت واکنش پذیر بوده و به همین علت پیشرفت واکنش آنها نیاز به افزایش دما ندارد. (واکنش در دمای محیط صورت میگیرد) مهمترین ویژگی این گروه از پلیمرها این است که پس از واکنش ساختاری پایدار بوجود میآید. خلاصه اینکه، پلییورتان در اشکال مختلف مانند: فراوردههای فوم، فیلم، الاستومرها، پودرها، مایعات و امولسیونها قابل تولید هستند. ترکیباتی که دارای گروه ایزوسیانات هستند عبارتند از:
۲و۴ یا ۲و۶ تولوئن دی ایزوسیانات
۴و۴ یا ۲و۴ دی فنیل متان دی ایزوسیانات
۱و۶ هگزا متیلن دی ایزوسیانات
علاوه بر موارد ذکر شده، ترکیبات ایزوسیاناتی دیگری نیز وجود دارند. ترکیباتی که دارای دو گروه هیدروکسیل (OH) یا بیشتر باشند را پلی اُل مینامند و بطور معمول از گونههای زیر استفاده میشود:
پلی اتر پلی ال
پلی استر پلی ال
پلی کربنات پلی ال
پلی کاپرولاکتون پلی ال
به علاوه، به جای گروههای هیدروکسیل، ترکیباتی مثل اسیدهای کربوکسیلیک و آمینها، که دارای هیدروژن فعال هستند نیز میتوانند در ترکیب با ایزوسیاناتها مورد استفاده قرار گیرند. به همین دلیل، زمانیکه صحبت از پلییورتانها میشود، میتوان گفت که گونههای بیشماری از آنها وجود دارد. با توجه به آنچه گفته شد میتوان نتیجه گرفت، پلییورتانها در موارد گوناگونی مانند: فومهای نرم، فومهای سخت، الاستومرها، چسبها، روکشها و پایههای رنگی بکارگرفته میشوند.
کاربرد:
پلییورتانها به شکلهای مختلف از جمله فومهای نرم، فومهای سخت؛ الاستومرها، ترموپلاستیک الاستومرها، رزین، رنگ، پوشش و… در دنیا کاربرد دارند. یکی از کاربردهای پلییورتانها، استفاده به عنوان پوشش لولههای مدفون در خاک با هدف حفاظت در برابر خوردگی میباشد. پلییورتان مورد استفاده در این روش، از نوع ۱۰۰٪ جامد و با مواد اولیه ۲ جزئی است ولی نبایستی چسبندگی زیادی به سطح لوله از این پوشش توقع داشت. پلی اورتانها در شرایط کاربری خاص مانند دمای بالای خط لوله یا تعمیرات پوشش اصلی کاربرد دارند و کمتر به عنوان پوشش اصلی خطوط انتقال استفاده میشوند. استفاده از پوششهای پلییورتان جهت پوشش داخلی خطوط انتقال کاربرد بسیار محدودی داشته و به علت آزادکردن ترکیبات سمی ایزوسیانات جهت پوشش داخلی توصیه نمیگردد. کاربرد پلی ن ترکیبات نیز بهطور پیوسته رو به توسعه است.
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
لییورتانها را اولین بار اوتو بایر در سال ۱۹۳۷ در آلمان کشف کرد و بعد از آن این مواد با داشتن خواص ویژه پیشرفت بسیار زیادی را در انواع صنایع جهان داشتند. اولین پلییورتان، از واکنش دیایزوسیانات تولید شدند. آلیتانها ترکیباتی هستند که در ساختار آنها پیوند یورتانی وجود دارد. پلییورتان (PU) نام عمومی پلیمرهایی است که دارای پیوند یورتانی میباشند. پیوند یورتانی از طریق واکنش افزایشی بین یک گروه ایزوسیانات و یک ترکیب دارای هیدروژن فعال مثل گروه هیدروکسیل تشکیل شدهاست. گروههای ایزوسیانات به شدت واکنش پذیر بوده و به همین علت پیشرفت واکنش آنها نیاز به افزایش دما ندارد. (واکنش در دمای محیط صورت میگیرد) مهمترین ویژگی این گروه از پلیمرها این است که پس از واکنش ساختاری پایدار بوجود میآید. خلاصه اینکه، پلییورتان در اشکال مختلف مانند: فراوردههای فوم، فیلم، الاستومرها، پودرها، مایعات و امولسیونها قابل تولید هستند. ترکیباتی که دارای گروه ایزوسیانات هستند عبارتند از:
۲و۴ یا ۲و۶ تولوئن دی ایزوسیانات
۴و۴ یا ۲و۴ دی فنیل متان دی ایزوسیانات
۱و۶ هگزا متیلن دی ایزوسیانات
علاوه بر موارد ذکر شده، ترکیبات ایزوسیاناتی دیگری نیز وجود دارند. ترکیباتی که دارای دو گروه هیدروکسیل (OH) یا بیشتر باشند را پلی اُل مینامند و بطور معمول از گونههای زیر استفاده میشود:
پلی اتر پلی ال
پلی استر پلی ال
پلی کربنات پلی ال
پلی کاپرولاکتون پلی ال
به علاوه، به جای گروههای هیدروکسیل، ترکیباتی مثل اسیدهای کربوکسیلیک و آمینها، که دارای هیدروژن فعال هستند نیز میتوانند در ترکیب با ایزوسیاناتها مورد استفاده قرار گیرند. به همین دلیل، زمانیکه صحبت از پلییورتانها میشود، میتوان گفت که گونههای بیشماری از آنها وجود دارد. با توجه به آنچه گفته شد میتوان نتیجه گرفت، پلییورتانها در موارد گوناگونی مانند: فومهای نرم، فومهای سخت، الاستومرها، چسبها، روکشها و پایههای رنگی بکارگرفته میشوند.
کاربرد:
پلییورتانها به شکلهای مختلف از جمله فومهای نرم، فومهای سخت؛ الاستومرها، ترموپلاستیک الاستومرها، رزین، رنگ، پوشش و… در دنیا کاربرد دارند. یکی از کاربردهای پلییورتانها، استفاده به عنوان پوشش لولههای مدفون در خاک با هدف حفاظت در برابر خوردگی میباشد. پلییورتان مورد استفاده در این روش، از نوع ۱۰۰٪ جامد و با مواد اولیه ۲ جزئی است ولی نبایستی چسبندگی زیادی به سطح لوله از این پوشش توقع داشت. پلی اورتانها در شرایط کاربری خاص مانند دمای بالای خط لوله یا تعمیرات پوشش اصلی کاربرد دارند و کمتر به عنوان پوشش اصلی خطوط انتقال استفاده میشوند. استفاده از پوششهای پلییورتان جهت پوشش داخلی خطوط انتقال کاربرد بسیار محدودی داشته و به علت آزادکردن ترکیبات سمی ایزوسیانات جهت پوشش داخلی توصیه نمیگردد. کاربرد پلی ن ترکیبات نیز بهطور پیوسته رو به توسعه است.
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
