سفره ایرانی (ظرف دیزی و سفره قلمکار)، یک هدیه تبلغاتی خاص است. چرا می‌گوییم خاص؟ چون در این بسته وسایل یک غذای خاص ایرانی قرار دارد.

دیزی؛ غذایی است مخصوص ما ایرانی‌ها که بسیاری از خارجی به هنگام سفر به ایران حتما یک بار آن را امتحان می‌کنند.

مهم ترین ویژگی دیزی، آداب خوردن آن است. ظروف خاص و ترتیب خوردن، دیزی را تبدیل به یک فرهنگ در تاریخ ایران کرده است.

این بسته می‌تواند یک هدیه متفاوت برای مهمان‌های خاص به ویژه خارجی‌ها باشد. آنها این هدیه را با خود به کشورشان می‌برند. و آنجا فرهنگ ایران را به واسطه دیزی به دوستان و آشنایان شان معرفی می‌کنند.

با یک تصمیم درست در انتخاب هدیه، به راحتی می‌توانید فرهنگ اصیل ایرانی به ویژه در غذا را به جهانیان معرفی کنید.

در بسته‌ سفره ایرانی (ظرف دیزی و سفره قلمکار) یک سبد حصیری از برساخته‌های دستِ زنان بوشهری است که به ظرافت و دقت بافته شده است.

در این سبد، یک ظرف دیزی، یک گوشت‌کوب، یک نمکدان و فلفل‌دان و یک سفره‌ قلمکار قرار گرفته است. تا دیگر سفره ایرانی شما را حسابی رنگین و ایرانی کند. و یک هدیه تبلیغاتی و مدیریتی جذاب برای مجموعه شما باشد.

در این بسته شما عطر زحمات زنان روستایی را همراه با بوی حصیر و نان برشته و بوی حصیر می‌شنوید.

ما سفره ایرانی (ظرف دیزی و سفره قلمکار) را با چنین ترکیبی و به منظور حمایت از زنان روستایی تدارک دیده‌ایم. در این بسته سبک زندگی ایرانی، از سایه‌ حضور زنان گرفته تا یک وعده غذای کامل ایرانی در دسترس شما قرار خواهد داشت. این بسته می‌تواند یک هدیه تبلیغاتی خلاقانه با محوریت فرهنگ ایرانی و حمایت از زنان روستایی برای مجموعه شما باشد.

شاید آنهایی که این هدیه را از شما دریافت می‌کنند در مورد طرز تهیه دیزی از شما سوال کنند. ما در ادامه کمی در مورد طبخ دیزی توضیح خواهیم داد.
طرز تهیه دیزی با ظرف سفالی

نخود را از شب قبل داخل آب خیس کرده گوشت را به همراه چربی، نخود، پیاز، گوجه فرنگی رنده شده زردچوبه و رب در ظرف دیزی بریزید و پنج برابر حجم آنها آب اضافه کنید. نمک و ادویه را نباید ابتدا بزنید چون باعث دیر پز شدن گوشت می شود.

وقتی گوشت نیم پزشد نمک و ادویه و لیمو عمانی را اضافه کنید. در هنگام استفاده از دیزی سفالی، حتما باید از شعله پخش کن استفاده کنید. اول شعله را زیاد کنید وقتی به جوش آمد شعله را کم کنید یا داخل فر بگذارید. در ساعت آخر پخت سیب زمینی ها را اضافه می کنیم.
ظروف سفالی

سفال یکی از دست ساخته های قدیمی و سنتی بشر است. سفال،این دست ساخته قدیمی، یک هنر بسیار ناب و اصیل ایران زمین است. سفال یکی از ماندگارترین آثار هنری است. مطالعه سفال های باستانی می توانداطلاعات کلی و جامعی از وضعیت اقتصادی و توسعه فرهنگی را به دست آورد.

هربرت رید، نویسنده انگلیسی، سفالگری را ساده‌ترین و در عین حال دشوارترین هنرها می‌داند. ساده‌ترین از آن جهت که ابتدایی‌ترین هنرهاست و دشوارترین به این دلیل که انتزاعی‌ترین هنرهاست. سفالگری را از لحاظ تاریخی در شمار قدیمی‌ترین هنرها قرار می‌دهد.
تاریخچه سفال‌گری در ایران

امروزه در بسیاری از شهرهای ایران هنوز صنعت سفالگری با علاقه خاصی دنبال می شود. و به یکی از صنایع دستی مردم این مناطق تبدیل شده است.

لالجین همدان، میبد یزد، سیاهکل گیلان، شهرضا در اصفهان، جویبار مازندران و کلپورگان در سیستان و بلوچستان از مناطقی هستند که هنرمندان سفالگر در آنجا مشغول به فعالیت می باشند.

البته اهل فن می دانند که سفال تولید شده در هر یک از این مناطق با دیگری در طرح و رنگ و نوع مواد تفاوت دارد. این اختلاف ناشی از امکانات جغراقیایی هنرمندان سفالگر می باشد.
سفره قلم‌کاری

قلم‌کاری؛ هنر چاپ یا نقش زدن روی پارچه است. قلم‌کاری یا هنر پارچه قلمکار یعنی به وسیله قالب و مهر بر روی پارچه ساده و بدون نقش، نقوش مختلفی تصویر شود.

جنس پارچه قلمکاری از کتان، پنبه، ابریشم، چلوار و کرباس می‌‌باشد. بهترین جنس پارچه برای قلم کاری نخ است. زیرا الیاف پنبه بیشتر از الیاف پشم پذیرش رنگ دارد وکیفیت رنگ ان بهتر است.
حصیربافی

حصیربافی آن دسته از صنایع دستی است که در مناطق مختلف ایران و جهان به شیوه‌های مختلف و با استفاده از گیاهان گوناگون بافته می ­شود و قدمتی چندین هزار ساله دارد.

معمولاً در مناطق نزدیک به دریا و رودخانه این هنر رواج بیشتری دارد، زیرا ماده ی اولیه حصیر‌بافی را گیاهان خودروی حاشیه ی مرداب و رودخانه ­ها تشکیل می‌دهند.

در بسیاری از مناطق نیز از ساقه ی گندم، جو، برنج و یا برگ درخت خرما برای بافت حصیر استفاده می‌شود. در استان بوشهر به دلیل فراوانی برگ و الیاف خرما و گیاهان خودرو شبیه به ساقه ی گندم که در اصطلاح محلی خاکه نامیده می‌شود. از دیرباز تولید انواع محصولات حصیری رایج بوده است.

شیوه ی کار حصیربافی بدین صورت است که ابتدا ساقه‌های مناسب و هماهنگ (از لحاظ قطر) را جدا و درآب خیس می‌کنند. سپس سه تا پنج ساقه را در کنار یکدیگر قرار می‌دهند. و به کمک ساقه ی دیگری به دور آن می‌پیچند. سپس آنها را به هم می‌بافند و اشیایی همچون زنبیل، کیف، جای نان یا میوه، زیرانداز، دیوارکوب و غیره تولید می­­ کنند.

برای رنگ آمیزی برگ نخل جوهر رنگی از عطاری تهیه می­ کنند که نام آن “بقم” است.

بقم در رنگهای سبز، آبی، بنفش و نارنجی موجود است. و حصیربافان آن را با زردچوبه مخلوط می‌کنند تا رنگ آن جلای بهتری داشته باشد و روشن‌تر شود.

نقش‌ها در حصیر یا سبد و دیگر محصولات ذهنی­ باف هستند. و به صورت لوزی‌های کنگره‌دار و هندسی بافته می شوند.